Na 20 jaar geen tennisles meer te hebben gegeven, ga ik vandaag weer aan de slag.

En ik ga het dit keer anders doen. Met meer bagage, een stuk nascholing bij de tennisbond – vooral op het mentale aspect- wil ik naast een stukje techniek en plezier, vooral inzetten op het mentale aspect. Zo bepalend bij tennis en zo lastig te sturen.

De beginner…..

Haar naam is Maxime. Had nog nooit een racket in handen gehad. Ik had me voorgenomen haar te leren spelen met zo weinig mogelijk aanwijzingen. Ik ga op zoek naar de ontspanning bij haar.

Ik vertelde Maxine dat ik iets heel nieuws ging proberen en liet de informatie over grip, voetenwerk en slag (zwaai) achterwege. In plaats daarvan deed ik het zelf voor. Ik droeg haar op goed te kijken, niet er over na te denken wat ik aan het doen was, alleen maar een visueel beeld van de forehand zien te krijgen. ‘Herhaal de slag een paar keer in gedachten en ‘droog’ de slagbeweging imiteren.

Toen ik 10 forehands had geslagen beeldde Maxime zich in dat ze hetzelfde deed. Ik legde het racket in haar handen en draaide het in de forehand-grip. Maxime zei:’ Het eerste wat mij opviel was dat je je voeten verplaatste!’ Ik was blij met dit antwoord, maar liet dat niet blijken en vroeg haar nogmaals om haar lichaam de forehand te imiteren, ‘op je allerbest!’. Zij liet de bal vallen, maakte een perfecte achterzwaai, zwaaide op de goede hoogte naar voren en maakte toen met een vloeiende beweging een uitzwaai tot schouderhoogte, perfect voor een eerste poging. Echter haar voeten waren op hun plaats gebleven… ik wees Maxime hierop en ze zei; ’O ja, helemaal vergeten!’ Het enige wat ze geprobeerd had zich te herinneren, had ze juist niet gedaan! Al het andere had ze in zich opgenomen en uitgevoerd zonder dat er een woord gesproken was, zonder een aanwijzing!

Het begint steeds meer tot me door te dringen wat ik als tennisleraar moet leren: dat je door te zien veel sneller leert dan met woorden, dat te veel aanwijzingen erger zijn dan helemaal geen en dat bewust iets proberen vaak negatieve resultaten oplevert.

Een vraag blijft me triggeren: Wat is er verkeerd aan proberen? Wat betekent het om te veel moeite te doen?

Daar hoop ik in de toekomst antwoord op te kunnen geven.